Wat vinden inwoners van Montfoort en Linschoten? Wat zijn parels en wat bindt hen? Paul de Jonge en Leendert Scheel vertellen.
Ik ben geboren en getogen in Montfoort en voel me hier thuis, omgeven door familie en vele vrienden. Daarnaast is Montfoort centraal gelegen voor mijn werkzaamheden in de theaters door heel Nederland.
Op de Hollandse IJssel en Montfoortse Vaart ontspan ik als ik in onze sloep vaar met Ben, mijn partner en vaak met vrienden. Varen door de kernen Montfoort en Linschoten verveelt echt nooit.
Plezier maak ik op díe plekken in Montfoort waar iets wordt georganiseerd. In het park, het centrum of ergens in één van de horecagelegenheden. Lekker met een wijntje op een terras in Montfoort is ook een erg gezellige bezigheid.
Uiteraard de dagelijkse boodschappen in het centrum van Montfoort. Als ik iets anders nodig heb, dan kijk ik in elk geval of het in Montfoort verkrijgbaar is. Meestal lukt dat wel, want het aanbod in Montfoort is nog steeds redelijk gevarieerd. En dat kan uitgebreid worden als veel inwoners van Montfoort kiezen voor kopen bij de Montfoortse middenstanders.
Moeilijke vraag, zeker als ik het wil betrekken op Montfoort. Waar ik in elk geval niet trots op ben, is het feit dat er vele prachtige panden in de binnenstad tegen de vlakte zijn gegaan. Ik ben wel trots op het feit dat er particulieren zijn die de binnenstad weer verfraaien met mooie panden. En trots op alle organisaties en verenigingen met hun vrijwilligers. Dat is misschien een cliché, maar wel zeer waardevol voor de leefbaarheid in Montfoort.
Een parel hangt meestal met een aantal andere parels aan een halsketting. Dat geeft mij ruimte om in mijn gemeente meerdere parels te noemen: het park, de Hollandse IJssel, Molen de Valk, het Knopenbad, het prachtige oude centrum van Linschoten en het verenigingsleven zijn zomaar enkele parels waarop we trots kunnen zijn.
In 1978 wilden we al trouwen in Linschoten, dat leek ons wel romantisch. Het werd Utrecht en pas in 1987 konden we op een veiling een bouwval kopen. Onze vier kinderen zijn hier erg plezierig opgegroeid en hebben degelijk onderwijs genoten.
Met de hond over de dijk langs de Montfoortse Vaart of rond het Huis te Linschoten, soms per kano. Inspannen doe ik graag in het onvolprezen Knopenbad.
Plezier in ruime zin is voor mij eten met anderen, thuis of in het ruime horeca-aanbod in de kern Linschoten of in het Oude Raadhuis in Montfoort.
Winkelen is voor mij een straf. Ik word er wel eens uitgestuurd om boodschappen te doen. Een variatie op het Amerikaanse spreekwoord ‘als je het in Montfoort/Linschoten niet kunt krijgen, heb je het waarschijnlijk niet nodig’, gaat hier ook wel op. En... mensen in de winkels hier hebben en nemen alle tijd voor je.
De gemeenschapszin in onze kern Linschoten: VOL, Libel, filmhuis, brandweer, huisconcerten, Linfano, alle koren, kunstroute, kerken, sportclubs en allerlei (privé) initiatieven.
De bocht in de Korte Linschoten ter hoogte van restaurant de Burgemeester en in Montfoort het Beloken Land.