Een initiatief van
Wat vinden inwoners van Montfoort en Linschoten? Wat zijn parels en wat bindt hen? Evert de Jong en Michel Verschoor vertellen.
Ik woon al 45 jaar in Linschoten. Ik voel me hier thuis, in het bijzonder geldt dit voor de Protestantse gemeente ’t Kruispunt. Het afgelopen jaar hebben we het 125-jarig jubileum van de kerk met elkaar en met het hele dorp gevierd.
Wandelen en fietsen in de directe omgeving, maar ook met vrienden iets eten of drinken op het terras aan het water van het Wapen van Linschoten en genieten van de bootjes.
Samen met de VOL hebben we op Open Monumentendag een dorp vol plezier gevierd. Er waren maar liefst 150 figuranten, jong en oud beleefde plezier aan het vertier van vroeger. Voor mij en veel andere Linschotenaren is daarnaast zingen in Mannenkoor Zanglust Linschoten naast inspanning ook plezier beleven.
Ik winkel bij bakker Verwey, slager Ferry Lempers, Boon’s supermarkt en natuurlijk ook de Wereldwinkel. Het is goed dat we in Linschoten deze voorzieningen hebben; we moeten er samen voor zorgen dat we ze ook behouden.
Linschoten heeft de geschiedenis tastbaar in de Dorpstraat en omgeving. Ik ben trots op ons dorp als ik aan de kinderen (en de leerkrachten ) van de basisscholen het verhaal kan vertellen van het Wapen van Linschoten, de Grote Kerk en de Slangenmuur.
Dat is niet eenvoudig om te kiezen. Mijn parel is het Appellaantje, het pad met fruitbomen van het oude dorp dwars door de wijk Rapijnen naar de voormalige boerderij van boer Breedijk. En het kleine deurtje in de 5 december kade, dat alleen op Open Monumentendag voor de kinderen opengaat.
Ik woon vanaf 1969 in Montfoort en heb in Linschoten op de Prins Claussschool gezeten. Montfoort is echt mijn stadje. De mooiste en leukste plek om te wonen.
Dat kan op heel veel plekken. De tennisbaan is er daar een van. Maar ook in/bij een van de vele horecagelegenheden die er zijn is het heerlijk verblijven.
Ontspannen is voor mij ook plezier maken, zie dus op de tennisbaan of bij een van de horecagelegenheden. Maar denk speciaal aan Carnaval, de 24 uur en een van de vele activiteiten van STAM.
Uiteraard winkel ik in Montfoort. Zowel op het gebied van food als non-food is alles binnen onze gemeente te verkrijgen. Als voorzitter van de winkeliersvereniging ben ik daar nog steeds trots op. En als we met zijn allen onze boodschappen en andere zaken in onze gemeente blijven kopen, kunnen we onze kernen gezellig en leefbaar houden.
Op Montfoort en de inwoners. Bij elkaar zijn we “best een goed stel“!
En van de vele parels is het tennispark van TVM, de club waar ik (uiteraard) zelf speel en ook voorzitter van mag zijn. Prachtig mooi voorbeeld hoe je met vrijwilligers een geweldig mooi tennispark in stand kunt houden met al de activiteiten. Maar dat geldt voor eigenlijk alles wat er gebeurt in Montfoort. We mogen best heel trots zijn op wat al die vrijwilligers organiseren en regelen.
